ในยุคที่ข่าวสารแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว โลกโซเชียลเต็มไปด้วยเสียงวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับพฤติกรรมของพระภิกษุบางรูป ทำให้หลายคนกล่าวว่า “พุทธศาสนาเสื่อมแล้ว” หรือ “ศาสนาไม่น่าเชื่อถืออีกต่อไป”
แต่แท้จริงแล้ว ศาสนาไม่เสื่อม สิ่งที่เสื่อมคือ ใจคน ที่ละเลยหลักธรรม ละเลยการฝึกตน และปล่อยให้กิเลสครอบงำ
ศาสนา คือระบบฝึกใจ
คำว่า “ศาสนา” ในความหมายลึกซึ้งของพุทธศาสนา ไม่ใช่แค่สถานที่ ไม่ใช่แค่เครื่องแต่งกายของพระภิกษุ และไม่ใช่พิธีกรรม หากแต่คือ “แผนที่แห่งการดับทุกข์”
พุทธศาสนา คือ เครื่องมือที่พระพุทธเจ้าทรงมอบให้ เพื่อฝึกฝนตนเองให้พ้นจากกิเลส
- อริยสัจ 4 ชี้ให้เห็นทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ และวิธีดับทุกข์
- มรรค 8 คือแนวทางในการดำเนินชีวิตอย่างมีสติ
- ศีล สมาธิ ปัญญา คือกระบวนการพัฒนาจิตใจ
เมื่อใครสักคนพลาดพลั้ง ไม่ได้หมายความว่าแผนที่ผิด
แต่คือเขาเดินออกนอกเส้นทางต่างหาก
ศาสนาไม่เสื่อม มีแต่ใจคน
ในข่าวที่เกี่ยวกับพฤติกรรมไม่เหมาะสมของพระสงฆ์ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงิน เรื่องเพศ หรืออำนาจ หลายคนรีบสรุปว่า “ศาสนาเสื่อม”
แต่ขอให้แยกให้ออกระหว่าง
- ศาสนา กับ คนที่อยู่ในศาสนา
- คำสอน กับ ผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามคำสอน
เหมือนตำราแพทย์ที่ถูกต้อง แต่หมอบางคนทำผิด
เราไม่เคยสรุปว่า “วิชาการแพทย์เสื่อม”
เช่นกัน คำสอนของพระพุทธเจ้าไม่เคยเปลี่ยน — แต่ผู้คนต่างหากที่เบี่ยงเบน
ใจที่เสื่อม คือใจที่ขาดศีล
ใจที่ไม่ได้ฝึก ย่อมตกเป็นทาสของตัณหา
ใจที่ไม่เคารพศีล ย่อมเปิดทางให้กิเลสแทรกซึม
และเมื่อใจเสื่อม คนก็เสื่อม
แม้จะครองผ้าเหลือง
แม้จะมีตำแหน่งในคณะสงฆ์
แม้จะรู้ธรรมะมาก
ถ้าไม่ฝึกตน ไม่ละชั่ว — ศีลธรรมก็เสื่อมลงได้
“รู้ธรรมะ แต่ไม่ทำตาม ย่อมแย่กว่าคนที่ไม่รู้”
ดังพระพุทธเจ้าตรัสไว้ในธรรมบทว่า
“เหมือนคนขับเกวียนที่นับล้อได้ แต่ไม่ได้เดินทาง”
สื่อกับความเข้าใจผิดของสังคม
ข่าวด้านลบถูกแชร์มากกว่าความดี
พฤติกรรมของพระบางรูปถูกทำให้เป็นตัวแทนของศาสนาทั้งระบบ
จนทำให้ผู้คนเข้าใจผิดว่า “พุทธศาสนาไม่มีคุณค่าอีกต่อไป”
แท้จริงแล้ว
- พระดีๆ ยังมีอีกมาก
- วัดที่ปฏิบัติเคร่งครัดก็ยังมีอยู่
- ครูบาอาจารย์ผู้สอนธรรมะอย่างแท้จริง ยังคงทำงานเงียบๆ ทั่วประเทศ
อย่าให้ “ความดังของข่าวร้าย” ทำให้มองไม่เห็น “แสงของธรรม”
อย่าหวั่นไหวเมื่อเห็นความผิดของคนอื่น
ศาสนาไม่ใช่สิ่งที่ควรศรัทธาเพราะภาพลักษณ์
แต่คือสิ่งที่ต้องสัมผัสด้วยปัญญา
อย่าหวั่นไหวเพราะคนอื่นผิดพลาด
เพราะ ธรรมะอยู่ที่การปฏิบัติ ไม่ใช่ที่เครื่องแบบ
สิ่งที่ควรทำคือ
- หมั่นฝึกตนเอง
- มองข่าวเป็นบทเรียน
- เตือนใจว่า “ถ้าคนรู้ธรรมะยังพลาดได้ แล้วเรายิ่งควรระวังมากแค่ไหน?”
ผู้ใดที่ยังเชื่อมั่นในธรรมะ เพราะ “ศาสนาไม่เสื่อม” ไปจากผู้ที่ศรัทธา
จงอย่าให้ความผิดของบางคน บั่นทอนศรัทธา
- รักษาศีลให้มั่นคง
- เจริญสติในชีวิตประจำวัน
- ฝึกปัญญาให้รู้เท่าทันกิเลส
เมื่อใจเราไม่เสื่อม
ศาสนาจะไม่เสื่อมไปจากโลกนี้