ร่องรอยประวัติศาสตร์ของอมตะวาจาครูบาศรีวิชัย
แต่เมื่อได้พยายามค้นหาเอกสารที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้เขียนก็ได้พบว่า มีการบันทึกคำกล่าวนั้นไว้ โดยบันทึกดังกล่าวเป็นบันทึกของหลวงศรีประกาศ
ซึ่งท่านเป็น ส.ส. คนแรกของจังหวัดเชียงใหม่ เป็นผู้ที่ใกล้ชิดครูบาศรีวิชัย และเป็นผู้ริเริ่มชักชวนครูบาศรีวิชัยในการนำมวลชนสร้างทางขึ้นพระธาตุดอยสุเทพ
หลวงศรีประกาศได้บันทึกไว้ในเอกสารที่ชื่อว่า ประวัติถนนขึ้นดอยสุเทพ โดยได้บันทึกถึงเหตุการณ์ครั้งเมื่อครูบาศรีวิชัยถูกอธิกรณ์โดยรัฐบาลคณะราษฎรใน พ.ศ. 2478
และขณะที่ท่านถูกนำมากักตัวอยู่ที่วัดเบญจมบพิตรในปีเดียวกันนั้น หลวงศรีประกาศได้บันทึกว่า ได้เข้าพบครูบาศรีวิชัยอยู่บ่อยครั้ง มีครั้งหนึ่งครูบาศรีวิชัยได้กล่าวกับหลวงศรีประกาศเนื้อความว่า
“…ท่านปรารภกับข้าพเจ้าว่า ที่ถูกมากักเช่นนี้อาจเป็นเพราะผิดประเพณีก็ได้ การทำถนนไม่ใช่กิจของพระ ส่วนการสร้างเจดีย์วิหารอันเกี่ยวกับวัดมากมาย ก็ไม่เคยมีเรื่อง ถ้าได้กลับไป จะไม่เข้าไปในเขตเมืองเชียงใหม่อีกต่อไป จนกว่าน้ำในลำแม่ปิงจะไหลขึ้นเหนือ…”
ไม่เพียงเท่านั้น หลวงศรีประกาศยังได้บันทึกไว้อีกว่า “…เวลากลับไป ท่านก็ไม่ยอมเข้าเขตเชียงใหม่ แม้ศรัทธาจะนิมนต์เท่าไร ก็ไม่ยอมไปตลอดจนถึงมรณภาพ…”
จากเนื้อความข้างต้นแสดงให้เห็นชัดเจนว่า ครูบาศรีวิชัยมีความขุ่นเคืองในเรื่องที่ท่านถูกอธิกรณ์ จนต้องถูกนำตัวมากักไว้ที่กรุงเทพฯ
เป็นครั้งที่ 2 อย่างแน่นอน และถือเป็นครั้งที่รุนแรงที่สุดตั้งแต่ที่ท่านเกิดข้อพิพาทกับพระสงฆ์ภายใต้อำนาจของคณะสงฆ์ไทยและกับรัฐไทยเอง
พระผงขุนแผนพรายเทพ วัดดอยดวงแก้ว
ขอบคุณข้อมูลจาก https://thestandard.co/kruba-sri-wichai-2475/
เชิญเที่ยวเชียงใหม่
ประวัติครูบา
